Skender

Hier kun je een BBC-reportage vinden over Hezbollah. Terwijl de VN troepen beweren dat ze niets merken van een herbewapening van Hezbollah, bezoekt de journalist een Hezbollah bunker en wordt hij door Hezbollah opgepakt wanneer hij een kijkje komt nemen bij grootschalige bouwwerken in de bergen. Bij een VN checkpoint merkt hij al snel waarom de VN geen wapens vindt: ze zoeken niet. Aan de checkpoint wordt geen enkele auto tegengehouden en doorzocht.

Voor alle duidelijkheid: dit was voor de aanslag op VN troepen zondag. Vandaag meldt de VRT ons dat de VN alleen nog absoluut noodzakelijke missies uitvoert in Libannon...

Tja, wat heb je aan een leger dat z'n kazernes niet uit durft? Ik twijfel er niet aan dat er goed werk geleverd wordt door Belgische ontmijners, dokters en verplegers in Libannon, maar wat voor zin heeft dat als de basis van het probleem niet wordt aangepakt? Noch Hezbollah, noch Israël hebben de oorlog gewonnen of verloren. Hezbollah herbewapent en de Libanese regering blijft machteloos in het zuiden van het land. Eigenlijk is er amper iets veranderd sinds vorige zomer. Het is dus wachten op de volgende vonk die het kruidvat opnieuw doet ontploffen. Dan slaat de VN op de vlucht en kunnen ze achteraf gewoon opnieuw beginnen ontmijnen. Blauwhelm zijn lijkt me een behoorlijk frustrerende job.

Velen hadden het voorspeld: het verschil in standpunten tussen de nieuwe allochtone kandidaten en de traditionele achterban zou tot problemen leiden. De sp.a ondervond dit al tijdens het hoofddoeken debat. Leterme probeert nu te vermijden dat een discussie over de Armeense genocide, CD&V in de problemen brengt.

Het was CD&V-Senaatskandidaat Ergün Top die de zaak onder de aandacht van de pers bracht. Tijdens een debat verwees hij naar een interview van Yves Leterme met de Turkse krant Zaman (ook dat is niet meer nieuw: wie in Vlaanderen campagne voert, mag de Turkse pers niet vergeten). Daarin weigert Leterme om een standpunt in te nemen omtrent de Armeense genocide. Hij spreekt zelfs niet over een genocide. "Als politicus oordeel ik daar niet over tot de internationale instellingen er zich over hebben uitgesproken" en "Als politicus is het niet verstandig om over de genocide te spreken totdat de experts zich hebben uitgesproken." is het antwoord van Leterme als De Morgen hem om uitleg vraagt.

Vreemd, want België erkent de Armeense genocide wel. In een resolutie van 17 maart 1998, mede ingediend door (toen nog) CVP senatoren Erika Thijs en Paul Staes, roept de Senaat de Turkse regering op om "de historiciteit te erkennen van de genocide die de laatste regering van het Ottomaanse Rijk in 1915 heeft gepleegd". Ook het Europese Parlement is duidelijk in haar resolutie van 18 juni 1987. Daarin wordt gesteld dat "de tragische gebeurtenissen die zich in 1915-1917 hebben afgespeeld tegen de op het grondgebied van het Ottomaanse Rijk gevestigde Armeniërs, moeten worden beschouwd als een volkenmoord in de zin van het Verdrag ter voorkoming en bestrijding van volkenmoord dat door de Algemene Vergadering van de VN op 9 december 1948 is aangenomen". De VN Subcommissie voor de voorkoming van discriminatie en de bescherming van minderheden stelt in een rapport uit 1985: "The acts committed against the Armenians meet the definition of genocide given in the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide." Op welke internationale instellingen wacht Leterme dan nog?

Als Leterme zich zou verzetten tegen het opleggen van een verbod op het ontkennen van genocides, zou ik hem gelijk geven. Het is niet aan politici om vast te leggen welke versie van de geschiedenis de enige juiste zou zijn. Maar daar gaat het nu niet om. In Nederland hebben uitspraken van enkele allochtone kandidaten, van de Armeense genocide een verkiezingsthema gemaakt. Uiteindelijk hebben zowel het CDA als de PvdA kandidaten van hun lijsten geschrapt die de Armeense genocide ontkenden. Dit heeft hen een pak Turkse stemmen gekost, een scenario dat Leterme wil vermijden.

Leterme verschuilt zich achter "internationale instellingen" om geen standpunt te moeten innemen en te vermijden dat hij kiezers verliest. Wij moeten ons intussen afvragen of een politicus die niet de politieke moed heeft om de dingen bij hun naam te noemen wanneer het gaat om feiten die zich bijna 100 jaar geleden 2000km hier vandaan afspeelden, wel de moed zal kunnen opbrengen die nodig is om de problemen van vandaag aan te pakken.

Update (7/6/2007):Intussen erkent Leterme de genocide toch, maar wil de woordvoerster van vande Lanotte de moorden op de Armenen geen genocide noemen.